sunnudagur, 30. október 2005

Seðilgjald

Ef maður þarf að borga gjald, seðilgjald fyrir að borga reikningana sína. Af hverju þarf maður þá ekki líka að borga gjald fyrir seðilgjald seðilinn? Og ef svo er af hverju þarf maður ekki að borga seðilgjald fyrir seðil seðilgjaldseðilinn... o.sv.fr.?

Skil ekki hvers vegna það er bara gjald fyrir fyrsta seðilinn? Er auðvitað ekki sanngjarnt vegna seðlana sem á eftir koma. Kannski allt í lagi vegna innheimtuþóknunarinnar eða útskriftargjaldsins svo ekki sé minnst á greiðslugjaldið sem allt saman leggst ofan á...?

Tóm rugl - Fyrst og fremst vanvirðing við viðskiptavini enda okur sem byggir eingöngu á forsendum samráðs og fákeppni.

mánudagur, 24. október 2005

Stór flokkur en lítið prófkjör !

Skil ekki að jafn stór og sterkur flokkur eins og Samfylkingin í Hafnarfirði viðhafi lokað prófkjör sem auk þess er keyrt í gegn á rúmum tveimur vikum? Veit ekki hvað liggur svona rosalega á að koma saman lista? Er einhver knýjandi nauðsyn? Nei því fer fjarri lagi og ekkert í stöðunni sem gefur tilefni til þessarar skyndilegu ofvirkni. Samfylkingin í Reykjavík mun t.d. viðhafa sitt prófjör í febrúar á næsta ári.

Flokkur sem er með meirihluta í bæjarstjórn sækir viðtækt umboð til almennra kjósenda í bæjarfélaginu. Sem sagt almennings sem eru ekki nema að litlu leyti félagar í flokknum og munu ekki ganga sérstaklega í hann til þess eins að taka þátt í prófkjöri nema í afar litlu mæli.

Eins og raunin var í síðasta prófkjöri Samfylkingarinnar, þar sem þátttaka var auðvitað allt of lítil. Fyrirkomulag var einnig að mörgu leyti undarlegt eins t.d. það að frambjóðendum stóð ekki til boða félagaskráin en máttu búa við það að líta hana augum á skrifstofutíma, eins einhverja skattskrá? Bara þessi sperra gerði það auðvitað að verkum að starfssamir flokksmenn höfðu allt annan aðgang að kjósendum en aðrir frambjóðendur. Fyrirkomulagið gerði fólki sem ekki starfaði innan flokksins afar erfitt fyrir og takmarkaði möguleika viðkomandi verulega. Var svona svipað eins að vera á veiðum án þess að vita hvar miðin eru. Ekki veiða menn mikið í slíkum ferðum, sem auðvitað varð raunin a.m.k. ef marka má persónulega reynslu undirritaðs.

Ef stór flokkur eins og Samfylkingin ætlar að nýta svona lokað kerfi eins og hér um ræðir þá er auðvitað bara betra að fara alla leið og stilla upp með gamla laginu.. Affarasælast hefði auðvitað verið að viðhafa án nokkurs kinnroða eða minnimáttarkendar opið prófkjör allra stuðningsmanna flokksins. Stór flokkur - fjölmennt opið prófkjör. Reyndist vel hér í eina tíð t.d. þegar ágætur vinur minn Guðmundur Árni náði vel á fjórða þúsund manns til þátttöku.

Núverandi prófkjörsfyrirkomulag er ekki vænlegt fyrir fólk úti í samfélaginu sem vinnur á öðrum vettvangi samfélagsins en hins pólitíska en gæti vel hugsað sér að taka þátt í slíkri vinnu. Forsendur eru því miður ekki þess eðlis að slík sé kleyft.

Til þess að svo verði þá þarf fólk sem gefur kost á sér að hafa sama byrjunarreit, svo er ekki – og þess vegna verður vettvangurinn fyrst og fremst vettvangur dugmikilla og virkra flokksmanna!

miðvikudagur, 19. október 2005

Bæjarstjórinn í Latabæ

Hefur ávallt reynst okkur vel, sem að 17. júní hátíðarhöldunum í Hafnarfirði höfum staðið. Móli eins og bæjarstjórinn er oft nefndur hefur verið kynnir hjá okkur og nokkrum sinnum skemmt sem Bjössi bolla.

Eitt skipti er algerlega ógleymanlegt en það var þegar að Bjössi ásamt frænda sínum stórleikaranum Stefáni Karli, sem þá var unglingur, léku í troðfullum sal í Kaplakrika. Stebbi lék einhverskonar bakaradreng og var atriðið eftir því enda ljóst að Bjössi bolla sem bakarameistari og Stebbi sem lærlingur er bara ávísun á eitt... mikið fjör og mikil ærsl.

Sem varð því brösuglega gekk að kenna baksturinn og fyrr en varir fer hveitið að dreifast vel yfir sviðið sem og yfir fremstu raðirnar í áhorfendaskaranum. Þeir gestir sem komu dökkklæddir til hátíðar skiptu óðfluga lit og það sem verra var að sökum fjöldans var engrar undankomu auðið.

Æstust nú leikar verulega enda þar komið sögu að blessuð eggin áttu að fara í uppskriftina en sökum ágreingins þeirra frændanna um baksturinn þá tóku eggin að fljúga í ýmsar áttir um sviðið sem og í þá félaga.

Eitt eggið, sem sennilega hafði það göfuga markmið og átti sér þann draum einan að lenda í virðulegri rjómatertu hjá alvörubakara, endaði skeið sitt með því að tvístrast inn í bakhlið gítarmagnara. Sem var ekki gott. Luku þeir félagar atriðinu í nokkurri sátt, hurfu á braut en sviðið var eins og síldarplan sem átti eftir að hreinsa. Og tóku þá málin að flækjast verulega og kom þar tvennt til.

Í fyrsta lagi voru nokkrir „hvítþvegnir" gestir nokkuð óhressir með útgang sinn sem þeir réttilega röktu til skemmtiatriðis þeirra frænda og tóku ekki gleði sín fyrr en ég fyrir hönd hins opinbera lofaði hreinsun fatnaðarins þeim algerlega að kostnaðarlausu auk þess sem ég bað þá afsökunar fyrir hönd sömu aðila.

Í öðru lagi upphófst mikið karp við hljómsveitna sem var næst á svið. Gítarleikarinn, eigandi magnarans eggfyllta, harðneitaði að spila enda myndi magnarinn hitna og eyðileggjast. „The show must go on" segir einhversstaðar og með réttu þá verður það bara að vera svo og ef það er bara einn gítarmagnari í húsinu þá verða menn bara að spila í gegnum hann. Sagðist því taka ábyrgð á magnaranum.

Hófst því spilamennskan á þeim tíma sem ráð var fyrir gert og viti menn eftir fyrsta lagið mátti finna þessa yndislegu lykt leggja yfir sviðið, lyktina góðu sem við öll þekkjum svo vel, lyktin af steiktu eggi. Ekki fer öðrum sögum af magnaranum en að hann hafi þjónað eiganda sínum vel og lengi eftir þetta.

Held því að ef bæjarstjóri Latabæjar hefði náð þeirri pólitísku forfrömun að gerast bæjarstjóri okkar Hafnfirðinga þá yrði auðvitað 17. júní stemming í bæjarkerfinu allt árið, tala nú ekki um ef Stebbi væri honum til halds og trausts í embættisverkunum.

laugardagur, 15. október 2005

Færeyjar

Hef aldrei farid dult med addaun mina a Færeyjum. Er staddur thar thessa daganna vid ad skipuleggja unglingamenningarmotid Ung i Norden sem verdur haldid her næsta sumar. Thatttakendur verda ca 230 ungmenni a aldrinum 14 til 18 ara og koma fra øllum Nordurløndum. Færeyingar sem avallt høfdingjar heim ad sækja og gott ad vinna med teim..

Velti fyrir mer hinni riku og godu musikhefd eyjaskeggja. Nadi mer af tvi tilefni i disk med "Harkaralidid" fra 1971. Her er a ferdinni færeysk visnatonlist eins og hun gerist best . Nadi mer eining i fyrsta disk Eyvarar Pålsdottur, frabær diskur eins og allt sem hun gerir. Diskur hennar og vestur islendingsins Billy Borne, sem m.a innheldur margar perlur islenskra søngbokmennta, er alger snilld og dæmi rikan skopunarkraft hinnar norrænu menningar.

föstudagur, 7. október 2005

Þessi íslenska öfund

Hugsað ég með mér þegar að fólk var að hneykslast á því að eigandi einhvers lyfjafyrirtækis hér á landi hefði keypt sér bíl fyrir hluta af mánaðarlaunum sínum. Einhvern risa jeppa með hinum og þessu fylgihlutum sem tilheyra án þess að það sé nokkuð pjatt.

Ég get auðveldlega gert það sama og keypt mér bíl fyrir mánaðarlaunin mín og átt smá afgang. Hver slær t.d. hendinni á móti Toyota bifreið árgerð 1972 ekinn 512.000 km eða Skoda bifreið með austantjalds lúkki árgerð 1981 ekinn 340.000 km. Þarf maður að kvarta og kveina ?

miðvikudagur, 5. október 2005

Af hverju borga ég sérstök "færslugjöld"

Af debetkortinu mínu en ekki vinkona mín MajLis Blomqvist i Stokkhólmi eða vinur minn Rainer Lenze í Kaupmannahöfn? Er það vegna þess að bankarnir hér á landi sannmælast um að nýta kortin sem auka tekjulind ofan á önnur okurgjöld á sama tíma sem að bankar í Skandinavíu sjá akk sinn ( og gróða) í aukinni hagræðingu sem notkun kortanna ein og sér hefur í för með sér?

Eru Íslendingar að borga bönkunum sérstaklega í formi „færslugjalda” fyrir að fækka almennum starfsmönnum í bankakerfinu? Er einhver kostnaður af þessu kerfi sem réttlætir þessa gjaldtöku og ef svo er af hverju halda bankarnir sig ekki bara við gamla kerfið ? Hvað er svona rosalega óhagstætt við hið rafræna kerfi?

Er ekki verið að gera okkur að fíflum? Af hverju sitjum við ekki við sama borð og grannar okkar í þessum efnum. Ástæður augljósar, fákeppni, samráð og almenn þjónustugjaldafíkn hins Íslenska bankakerfis. Almennt launafólk á fá, ef nokkur, ráð gegn þessu óréttlæti og situr „innmúrað” í þessari svikamyllu.

Bind vonir við að nýtt embætti, “Talsmaður neytenda”, taki þetta og sambærileg mál til formlegrar meðferðar.